A igrexa...
Alégrome, e comigo tamén o farán moitos terrosanos, de que as cousas vaian saíndo ben. Xa era hora de que alguén se preocupe por a nosa terra. O nosa igrexa é unha das máis bonitas de toda a comarca. O que pasaba era que estaba feita a "martelazos", con isa elegancia rústica que lle dá a pedra cortada a paus. Que se pula un pouco non me parece mal e incluso que lle poñan un bó piso para que a xente non pase frío no inverno, tendo en conta que debaixo das pedras deben estar ósos de algúns que foron enterrados dentro da igrexa cando inda non había camposanto. Na fila do medio, enfrente da porta pequena, estaba enterrada a Tía Santa (non sei o nome verdadeiro), que unha vez que se afundíu a pedra parece ser que inda estaba o corpo case que inteiro. Iso contaban os vellos cando eu era novo. Supoño que algo de certo haberá...
De todas as maneiras xa saberán eles o quje deben facer, según os presupostos...
Un saúdo para todos.
PacoBarxa.
lunes, 03 de diciembre de 2012 a las 19:41
|
A igrexa
Querido paco, as ventanas inda non llas puxeron pero esta quedando moi ven e pronto remataran todo. Agradecer a tos os que empezaron o de solicitar a xunta este prollecto, non nos olvidamos deles. A Jacinto de Vilardevos e a Juan de Terroso que foron os primeiros en faer a solicitude gracias e tamen grazas os que seguiron con isto e non o deixaron atras sin eles tampouco seria posible.
domingo, 02 de diciembre de 2012 a las 21:42
|
A igrexa.
 Falei con Xerardo, meu irmán, e díxome que xa lle puxeran o tellado á igrexa e as ventanas novas. Que logo limparían todo por dentro, deixando a casa de Deus e de todos os queiran entrar nela máis limpa do que nunca estuvo dende que se fixo.
É unha alegría saber que tamén ós de Terroso lle poden facer caso na Xunta, onde parecía que non sabían nada de nós por culpa de non se sabe quen. Como Terroso está alá, escondido detrás da serra... pensarían algúns que xa era Portugal. Aportuguesados... pode ser; pero de momento inda somos galegos, carallo.
O que boto moito de menos son aqueles personaxes antigos dos que se sabe moi pouco e que se están a perder porque naide deixou nada escrito que recorde as súas fazañas. A tía Choupina, o tío Bochinche, o tío Roque, o Bruno, o tío Nabor, doña Herminia, o tío Cacique, o tío Xotamosquitos, a inclita Lucía, tan pequena e tan chea de sabiduría, a tía Correndoria ou Paquita, miudiña coma un freixón e rabuda coma ela sola... Se seguira enchería un libro. Por certo, ándanme a rondar ideas de escribir algo sobre todo canto recordo dos meus tempos de rapaz. Ó mellor algún día, se o publican, tendes un libro que fale de todo o que ten pasado por Terroso. Estou á espera de que Bieito, ún dos curas "comunistas", me publique un libriño sobre meu pai o carpinteiro que facía os paus das zocas de amieiro.
Boas festas do Nadal, amigos de Terroso todos, novos e vellos, coñecidos ou non tanto. "Terrosiño, arquiña de ouro, non se move de onde está".
PacoBarxa.
viernes, 30 de noviembre de 2012 a las 12:39
|
Navidad en mi valle.
¡Y vaya por Dios,
no quería un hijo y ha parido dos!
Pañales enjutos.
La noche se alarga doscientos minutos.
¡Qué angustia!
La rosa temprana se ha puesto tan mustia...
Con el frío invierno se ha muerto la risa;
los días truncados se van más de prisa..
y al alba
la luna menguante forrada de malva.
¡Que vayan con Dios,
que los hijos sanos se mueren de tos!
La blusa, la falda...
con cientos de flores tatuada la espalda.
La niña se ha visto preñada sin más
y ahora, nacidos, son tres... ya verás.
Pako.
miércoles, 28 de noviembre de 2012 a las 19:15
|
